Toen ik 2 weken geleden bij een verloskundige kwam die ik nog niet eerder had ontmoet keek ze me breed glimlachend aan "ah, een jonge moeder" zei ze opgetogen. "Ja, 22 jaar" zei ik onzeker er aan gewend om mezelf te moeten verdedigen en niet wetend of ze de glimlach meende of probeerde haar negatieve mening te verbergen. "dat zien we graag!" zei ze toen.
Volgens haar is het een uitstekende leeftijd om een kind op de wereld te zetten.
Moeders van begin 20 zijn een uitzondering in onze maatschappij. Meestal hebben zij geen tijd voor kinderen.
Studeren kost veel tijd en geld, een kind past daar niet bij. Logisch dus dat "we" steeds later aan kinderen beginnen.
De gemiddelde leeftijd dat Nederlandse vrouw haar eerste kindje krijgt is rond de 30, en dat is het hoogste cijfer van de wereld!
Ook heeft Nederland vergeleken met het buitenland veel vroeggeboorten, baby's met een laag geboorte gewicht en aangeboren afwijkingen. Ook het zuigelingen sterfte neemt niet af.
Is er een link? Ik zou het niet durven te beweren...
Nu wil de overheid de Nederlandse vrouw stimuleren om toch wat eerder aan kinderen te beginnen.
Want jong kinderen krijgen is gezond!
Maar het combineren van studie en kinderen blijft heel moeilijk.
(overigens vond ik het erg grappig om te horen dat ze het ook stimuleren dat er meer vrouwen een top functie gaan bekleden)
Misschien als de overheid de studerende moeder meer tegemoet zou komen er wellicht een daling van de gemiddelde leeftijd zal zijn?
Tenslotte zitten er toch veel voordelen aan het jong moeder/zwanger worden.
Een andere reden om later kinderen te krijgen is omdat men eerst nog "wil genieten van het leven". Volkomen begrijpelijk.
Al zou ik het moeder zijn meer beschrijven als iets waar van ik echt het meest kan genieten in mijn leven.
Jong moeder worden blijft een keuze die je moet maken.
Waarom vind jij dat je klaar bent om moeder te zijn?
